Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗΣ

Τούτες τις ώρες τα λόγια είναι πολύ φτωχά για να εκφράσουν τα συναισθήματα μας. Την βαριά θλίψη μας, την συντριβή μας, την αδυναμία μας να συλλάβουμε αυτό που συνέβη. Ο συνοδοιπόρος μας Μηνάς Τσιτσάκος, δεν είναι πια μεταξύ μας.

Ο συναγωνιστής του αγώνα της Πολίτικης Ρωμηοσύνης, ο άνθρωπος της ανιδιοτελούς προσφοράς στα κοινά της Πολίτικης Ομογένειας, δεν είναι πια μεταξύ μας.

Γνώρισα τον Μηνά, πριν από χρόνια, ως πρόεδρο της Αδελφότητας Μεγάλου Ρεύματος και από τότε συνεργαστήκαμε ανελλιπώς. Άνθρωπος με στιβαρή προσωπικότητα, με γνώμη και συγκρότηση, συναινετικός και παραγωγικός, ψύχραιμος, οργανωτικός με αυτοπειθαρχία και άλλα χαρίσματα που χαρακτηρίζουν έναν ηγέτη. Θυμάμαι σαν τώρα, τις συζητήσεις που είχαμε κατά την ίδρυση της Οικουμενικής Ομοσπονδίας Κωνσταντινουπολιτών. Η στήριξη του στο εγχείρημα έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ίδρυση, στην καθιέρωση και στην πορεία της Οι.Ομ.Κω.

Ο Μηνάς Τσιτσάκος ήταν ταυτισμένος με την Κοινότητα του Μεγάλου Ρεύματος, όμως δεν ήταν τοπικιστής. Γνώριζε και αντιλαμβανόταν ότι μόνο ενωμένοι οι Κωνσταντινουπολίτες, χωρίς τοπικούς και άλλους διαχωρισμούς μπορούμε να πορευτούμε στην Ιστορία. Γι’ αυτό έδωσε μεγάλη βαρύτητα στο έργο της Οι.Ομ.Κω., στο οποίο συνέδραμε ποικιλοτρόπως από θέσεις ευθύνης, στο πλευρό του προέδρου Νίκου Ουζούνογλου και συνεργαζόμενος αρμονικά με τα μέλη της Διοίκησης. Η παρουσία του στην Οι.Ομ.Κω. ήταν καθοριστικής σημασίας και αναμφίβολα η απουσία του δύσκολα μπορεί ν’ αναπληρωθεί.

Ο Μηνάς Τσιτσάκος, γνώριζε ότι το μέλλον ανήκει στα νιάτα. Γι’ αυτό επανειλημμένα κατέβαλε κοπιώδεις προσπάθειες για να προσελκύσει νέους Μεγαρευμιώτες και γενικότερα νέους Πολίτες στην Αδελφότητα Μεγάλου Ρεύματος.

Τον απασχολούσε σοβαρά ποιο θα είναι το μέλλον των εκπατρισμένων Κωνσταντινουπολιτών και ιδιαίτερα των συλλόγων μας, μιας και οι νεότερες γενιές δεν αντικαθιστούν τις γενιές που αποσύρονται από το προσκήνιο της ζωής.

Έβλεπε, όπως και οι άλλοι συνοδοιπόροι, ότι τα προβλήματα των εκπατρισμένων Κωνσταντινουπολιτών, μπορούν ν’ αντιμετωπιστούν πιο αποτελεσματικά μόνο υπό την «ομπρέλα» της Οι.Ομ.Κω.. Γι’ αυτό, οι προσδοκίες του από το έργο της Οι.Ομ.Κω. ήταν πολύ μεγάλες. Ειδικά, από την τρίτη θητεία της Διοίκησης, η οποία μόλις ξεκίνησε με τον Μηνά να εκλέγεται στην θέση του Γενικού Γραμματέα, οι προσδοκίες ήταν ακόμη πιο αυξημένες. Όλοι μας προσβλέπαμε σε μια θητεία που θα εργαζόμασταν με σύμπνοια για τα κρίσιμα ζητήματα της εκπατρισμένης κοινότητας των Κωνσταντινουπολιτών και των συμπολιτών μας στην Πόλη, με οδηγό το πρόγραμμα δράσης που είχαμε καταρτίσει, και στην σύνταξη του οποίου συμμετείχε ενεργά και ο Μηνάς.

Η πρόωρη, απρόσμενη και άδικη απώλεια του Μηνά, παρά την συντριβή που νοιώθουμε από τον χαμό του, δεν πρέπει να μας καταβάλει. Αντιθέτως πρέπει να μας πεισμώσει για να συνεχίσουμε με μεγαλύτερη ένταση και επιμονή στον αγώνα μας, έχοντας συντροφιά μας την μνήμη του Μηνά.

Θα μάς λείψεις πολύ αδελφέ Μηνά. Θα μάς λείψει πολύ η παρουσία σου συναγωνιστή και συνοδοιπόρε Μηνά. Θα μας λείψει πολύ ο Άνθρωπος Μηνάς Τσιτσάκος.

Γρηγόρης Κεσίσογλου