«ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΜΠΟΔΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΣΑΣ»

Στις 25 Αυγούστου 2010, ο Υπουργός Επικρατείας και Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, αρμόδιος για τα βακούφια, κ. Μπουλέντ Αρίντς παρακάθησε σε γεύμα Ιφτάρ που παρέθεσαν οι ιθύνοντες των 161 μειονοτικών κοινοτικών ιδρυμάτων (βακούφια), στο αρχοντικό Εσμά Σουλτάν, στο Μεσοχώρι του Βοσπόρου. Ο κ. Αριντς στον χαιρετισμό του αναφέρθηκε στην πολιτική της κυβέρνησης Ερντογάν σε ό,τι αφορά τα μειονοτικά ιδρύματα. Οι αναφορές του, αξίζουν ιδιαίτερης προσοχής για την καλύτερη κατανόηση της στάσης που τηρεί έναντι των μη μουσουλμανικών μειονοτήτων, η σημερινή Τουρκική κυβέρνηση.

Ο κ. Αριντς στην αρχή της ομιλίας του ευχαρίστησε τον κ. Λάκη Βίγκα, εκπρόσωπο των µειονοτικών βακουφίων στο Ανώτατο Συμβούλιο της Γενικής ∆ιεύθυνσης Βακουφίων, για την διοργάνωση του γεύματος Ιφτάρ. Επίσης έκανε ιδιαίτερη αναφορά, στην παρουσία του Αρχιεπισκόπου Αμερικής κ. Δημητρίου, ο οποίος ως προσκεκλημένος του Παναγιότατου Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου, παραβρέθηκε στο γεύμα.
Ο κ. Αριντς αναφερόμενος στην διαδικασία ψήφισης του τελευταίου νόμου για τα βακούφια, από την Τουρκική Εθνοσυνέλευση είπε τα εξής:
«…Ενθυμούμε με κάποια στεναχώρια και αίσθηση ντροπής, ορισμένες συζητήσεις που έγιναν στην εθνοσυνέλευση πριν τρία χρόνια, όταν επρόκειτο να ψηφιστεί με την νέα του μορφή, ο νόμος των Βακουφίων. Πράγματι, η κυβέρνηση μας είχε δεχτεί βαριές επιθέσεις. Υπήρχαν αυτοί που αντιδρούσαν έντονα στην προοπτική ν’ αποκτούν ακίνητη περιουσία τα κοινοτικά βακούφια, σαν να τους αποδίδαμε ένα δικαίωμα που δεν είχαν, σαν να πρόκειται για ανθρώπους που ήρθαν από το εξωτερικό για να κυριεύσουν την Τουρκία. Σε αυτούς δόθηκαν οι κατάλληλες απαντήσεις. Μετά από μακρές διαπραγματεύσεις, και την διαδικασία του Συνταγματικού Δικαστηρίου, ο νόμος εφαρμόζεται χωρίς νομικά κωλύματα… Το Δικαστήριο πριν τρεις μήνες αποφάσισε ν’ απορρίψει τις προσφυγές που έκανε το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα, για τα 8 άρθρα του νόμου, εκτός από ένα, το οποίο δεν αφορά την ουσία του νόμου.
Θέλω να πω το εξής: Τόσο οι κατηγορίες της αντιπολίτευσης στην εθνοσυνέλευση εναντίον μας, όσο και η προσφυγή στο Συνταγματικό Δικαστήριο, από μία άποψη ήταν πολύ ωφέλιμες. Ναι, είχαμε στεναχωρεθεί και νοιώσαμε άσκημα, διότι δεν θέλαμε τα κοινοτικά βακούφια, τα μέλη των μειονοτήτων και των διαφορετικών ομάδων πίστης να δυσαρεστηθούν έναντι του κράτους μας, να στεναχωρεθούν ακούγοντας ότι θέλουν να τους αφαιρέσουν τα δικαιώματα τους…
Την περίοδο εκείνη ο Πρωθυπουργός μας ομιλώντας στην κοινοβουλευτική μας ομάδα την επηρέασε λέγοντας το εξής: «Φίλοι μου, στο θέμα αυτό, οι δυνατότητες που θα δοθούν σε αυτά τα κοινοτικά ιδρύματα, πράγματι δεν είναι δικαίωμα τους;»
Όλοι μαζί είπαμε «ναι, είναι. Ο υπουργός μας επί των βακουφίων, είπε «ναι, είναι δικαίωμα τους». Το δίκαιο είναι η πιο ιερή περιουσία αυτού που έχει το δίκιο. Καθήκον μας είναι να το αποδώσουμε σε αυτόν που το δικαιούται. Ό,τι και να ειπωθεί, όποια αντίρρηση και να υπάρχει, όσο και να κατηγορηθούμε, οπωσδήποτε θα ικανοποιήσουμε τα αιτήματα αυτών των ανθρώπων. Έτσι βγήκε αυτός ο νόμος. Κι εγώ με το ίδιο θάρρος, σας λέω ότι είναι βασική υποχρέωση μας, καθήκον μας να σας αποδώσουμε τα δικαιώματα σας…»
Στη συνέχεια ο κ. Αριντς αναφερόμενος στην διαδικασία απόδοσης των ακινήτων που έχουν δημευτεί από το κράτος και επισημαίνοντας ότι μεγάλος αριθμός από αυτά, παρά τον νέο βακουφικό νόμο, δεν έχουν επιστραφεί στα δικαιούχα μειονοτικά βακούφια, είπε:
«…Κι εγώ προσωπικά βλέπω ότι υπάρχουν ορισμένα κενά και λειψά, στην εφαρμογή του νόμου. Πολλοί φίλοι από εσάς, μού αποστέλλουν τις επιστημονικές προτάσεις τους για τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν. Τις μελετάμε και σε κατάλληλο χρόνο θα τις εξετάσουμε με τον Πρωθυπουργό και την κυβέρνηση μας, προκειμένου να προχωρήσουμε σε νομικές ρυθμίσεις. Είναι απαίτηση του δικαίου να σας αποδοθούν τα ακίνητα που επί αιώνες είναι στην χρήση σας, όμως για κάποιους λόγους δεν μπορέσατε να τα καταχωρήσετε.
Δεν υπάρχει λόγος να αναμένουμε τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, για να γίνει ό,τι χρειάζεται. Θα πρέπει εμείς να τα αποδώσουμε για να μην υποχρεωθούμε να συμμορφωθούμε στις αποφάσεις του Δικαστηρίου.
Υποχρέωση μας είναι να εφαρμόσουμε κατά τέλειο τρόπο αυτά τα δίκαια, ως προϋπόθεση του Κράτους Δικαίου… Εάν υπάρχουν μπροστά μας εμπόδια, ένα μέρος αυτών που προέρχονται από αρνητικές καταστάσεις των παρελθόντων δεκαετιών, έχουν αντιμετωπιστεί. Είναι τα σύνορα που έχει θέσει εν μέρει το Συνταγματικό Δικαστήριο, εν μέρει είναι άλλα εμπόδια. Πρέπει να ομολογήσω ότι εξ αιτίας αυτών, συναντάμε δυσκολίες στην ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων. Όχι μόνο σε αυτά τα θέματα. Όπως συναντούμε εμπόδια στις κινήσεις μας για την ενίσχυση των ελευθεριών που θεωρούμε αρμόζουσες για την κοινωνία μας, πιστέψτε μου ενώπιον και των δικών σας αιτημάτων, υπάρχουν νομικά, αρκετά ψυχολογικά αλλά και πολιτικά εμπόδια.
Όμως θα τα υπερβούμε αυτά. Μία θρησκευτική κοινότητα, εάν έχει το αίτημα να εκπαιδεύει τους ιερείς της, υποχρέωση του κοσμικού κράτους είναι να ικανοποιήσει το αίτημα… Πιστεύουμε ολόψυχα ότι το δίκαιο θα κυριαρχήσει στην ικανοποίηση ενός τέτοιου αιτήματος. Εμπιστευτείτε στην ειλικρίνεια και την καλή μας πρόθεση…»
Οι μη μουσουλμανικές μειονότητες, που συρρικνώθηκαν σε πολύ μεγάλο ποσοστό, εξ αιτίας των κρατικών πολιτικών, έχουν ανάγκη μία Τουρκική κυβέρνηση η οποία θα αποκαταστήσει το Δίκαιο και θα κάνει κρατική πολιτική τον σεβασμό των δικαιωμάτων τους.
Οι καλές προθέσεις του κ. Αρίντς και της σημερινής κυβέρνησης, αποτελούν καλή βάση, αλλά θα ελέγχονται διαρκώς από τις ενέργειες τους και τις πράξεις τους. Και όπως έχουμε δημοσιεύσει σε πρόσφατα ρεπορτάζ, στα τελευταία τεύχη της Ανατολής, στα θέματα των βακουφικών ακινήτων και της άρσης των δυσμενών διακρίσεων σε βάρος των μειονοτικών σχολείων, οι προθέσεις δεν συμβαδίζουν με τις πράξεις.

Γρηγόρης Κεσίσογλου