Αξιότιμε κ. Γενικέ Πρόξενε,
Σεβασμιότατοι Άγιοι Αρχιερείς,
Αγαπητοί προσκεκλημένοι και συμπολίτες, συμπεριλαμβανομένων και των νεότερων συμπολιτών μας,
Αρχικά θα ήθελα να σας καλωσορίσω όλους στη σημερινή συζήτηση η οποία γίνεται με αφορμή την παρουσίαση του τόμου των πρακτικών του συνεδρίου που πραγματοποιήσαμε πριν από 3 χρόνια. Με την έκδοση του τόμου των πρακτικών κλείνει ο κύκλος που άνοιξε από τη πρώτη σχεδόν σύλληψη της ιδέας να πραγματοποιήσουμε εμείς οι Ρωμιοί της Πόλης ένα συνέδριο όπου θα μας δινόταν η δυνατότητα να συζητήσουμε ανοιχτά για τα σημερινά προβλήματα και να αναρωτηθούμε για το μέλλον μας.
Είχαμε από νωρίς τονίσει την αναγκαιότητα ενός τέτοιου συνεδρίου, διαβλέποντας τις αλλαγές που επέφεραν στο γίγνεσθαι των μειονοτήτων οι ραγδαίες μεταβολές στη δημόσια διοίκηση της Τουρκίας οι οποίες συνέβαιναν υπό το πρίσμα της υποψηφιότητας της ως μέλους της Ε.Ε. Ως εκ τούτου ο Σύνδεσμος Αποφοίτων Ζωγραφείου είχε την πρωτοβουλία και ανέλαβε την ευθύνη διεξαγωγής του συνεδρίου. Πέρα από τους ανεκτίμητους κόπους της οργανωτικής επιτροπής του συνεδρίου που δουλέψαμε αδιάκοπα και ακούραστα για πάνω από 10 μήνες, πολύτιμοι συμπαραστάτες σε αυτήν την προσπάθεια στάθηκαν οι συμπολίτες μας αλλά και οι ομογενείς του εξωτερικού που αγκάλιασαν την ιδέα του συνεδρίου, ενώ οι πολιτικές ηγεσίες Ελλάδος και Τουρκίας συνέβαλαν ώστε το συνέδριο να έχει την κοινή αποδοχή.
Ο ΟΡΟΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ 1991 ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΑ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΙΕΞΗΧΘΗΣΑΝ ΣΥΝΝΟΜΑ ΑΛΛΑ ΗΤΑΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ...
Πράγματι, το συνέδριο υπήρξε η κινητήριος δύναμη που έδωσε ώθηση σε ορισμένες θεμελιώδεις αλλαγές στα κοινοτικά μας πράγματα. Κυριότερα, όμως, μέσα από το συνέδριο καλλιεργήθηκε και εμπεδώθηκε η ανάγκη για συνεργασία και αλληλεγγύη, η αφύπνιση των ομογενών μας ότι υπάρχει μέλλον στο οποίο μπορούν να έχουν παρεμβατικό ρόλο και όχι ρόλο παρατηρητή. Η αποδοχή της διαπίστωσης ότι η Τουρκία μεταβάλλεται και οφείλουμε να ανταποκριθούμε με νέα πνοή στα υπό διαμόρφωση δεδομένα.
Η κρισιμότερη πρόοδος που καταγράφηκε στο διάστημα ακριβώς μετά το συνέδριο και μέχρι σήμερα είναι σαφώς το κεφάλαιο των κοινοτικών εκλογών. Η ανανέωση των διοικητικών σωμάτων στα κοινοτικά μας ιδρύματα πραγματοποιήθηκε στην πλειοψηφία εξ αυτών κατά το διάστημα 2006-2009 με τα 61 σε σύνολο 66 ιδρυμάτων να έχουν ήδη διεξάγει εκλογές. Είναι γεγονός ότι οι τελευταίες εκλογές πραγματοποιήθηκαν το 1991. Ασφαλώς ο όρος εκλογές για την περίπτωση του 1991 χρησιμοποιείται καταχρηστικά μιας και δεν διεξήχθησαν σύννομα αλλά ήταν αποτέλεσμα παρεμβάσεων και διαβουλεύσεων. Αυτή η πραγματικότητα σε συνδυασμό με τη μη διεξαγωγή εκλογών για 15 έτη είχε ως συνέπεια να ατονήσουν περαιτέρω οι θεσμοί οι οποίοι ήδη βρίσκονταν σε παρακμή εξαιτίας της συρρίκνωσης του πληθυσμού, αδρανοποιώντας πλήρως πια κάθε μορφή συλλογικής παρέμβασης της κοινότητας. Η ανάδειξη και τακτική ανανέωση των διαχειριστικών επιτροπών αποτελεί κρίσιμο ζήτημα για την επιβίωση των ιδρυμάτων μας και οι εκλογές αποτελούν τη θεμέλια λίθο μιας δημοκρατικής κοινωνίας διασφαλίζοντας τη διαφανή διαχείριση των κοινών μας πραγμάτων και έκφραση της βούλησης μας. Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε την αξία της διενέργειας εκλογών στα κοινοτικά μας ιδρύματα γιατί αυτό ουσιαστικά σημαίνει την παραχώρηση της διοίκησης της περιουσίας μας σε ορισμένους ανθρώπους των οποίων εμπιστευόμαστε την ορθή τους κρίση και ακεραιότητα. Όπως είναι εξίσου σημαντικό να αντιληφθούμε την ανάγκη να διασφαλίζεται κάθε στιγμή η ομαλή λειτουργία του συστήματος για την οποία όλοι μας έχουμε ευθύνη και οι εκλογείς αλλά και οι εκλεγμένοι.
Η πρώτη θετική ρύθμιση στο θέμα των κοινοτικών εκλογών πραγματοποιείται με τον κανονισμό υπ΄αριθμόν 25585 που δημοσιεύθηκε τον Σεπτέμβρη του 2004 ο οποίος προέβλεπε: την διεξαγωγή εκλογών δίνοντας τη δυνατότητα της διεύρυνσης του εκλογικού σώματος σε όλη την γεωγραφική περιφέρεια της Πόλης, τη διεξαγωγή εκλογών ανά τετραετία ξεχωριστά σε κάθε βακούφι και την εκλογή κατ΄ ελάχιστον 3μελούς έως 7μελούς διαχειριστικής επιτροπής. Ωστόσο η παροχή εκ νέου της δυνατότητας να διενεργήσουμε εκλογές δεν ήταν ένα εύκολο εγχείρημα. Το αίτημα για ανανέωση των διοικητικών μας δομών προσέκρουε και σε κάποιες περιπτώσεις ακόμα προσκρούει σε εκείνους που αρνούνται να παραδεχθούν πως έχει διανοιχθεί μια νέα πορεία για την κοινότητα και επιμένουν να κρύβονται πίσω από την ασυλία που τους παρείχε η παλαιά τάξη πραγμάτων εκμεταλλευόμενοι κατά το δοκούν την κληρονομιά και περιουσίες όλης της κοινότητας. Ο νέος Βακουφικός Νόμος 5737 του 2008 με τον συνοδευτικό κανονισμό του επαναλαμβάνει όσα διατυπώνονται στον κανονισμό του 2004 περί εκλογών των μη μουσουλμανικών βακουφίων αποφεύγοντας όμως να προβλέψει κάποιου είδους κυρώσεις για εκείνους που δεν διενεργούν εκλογές.
ΟΙ ΚΟΙΝΟΙΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΝΙΧΩΡΙ ...ΠΑΡΑ ΤΙΣ ΚΑΣΣΑΝΔΡΕΣ ΠΟΥ ΜΙΛΟΥΣΑΝ ΓΙΑ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΜΑΣ ΝΑ ΣΤΕΛΕΧΩΣΕΙ ΤΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΜΕ ΝΕΑ ΜΕΛΗ
Μετά την υλοποίηση του συνεδρίου και της δυναμικής που αυτό δημιούργησε εντός της ομογένειας, η κοινότητα Νεοχωρίου ζήτησε τη διενέργεια των πρώτων κοινοτικών εκλογών μετά το 1991. Η πρωτοβουλία της κατάθεσης αιτήματος για διενέργεια εκλογών έγινε με την αμέριστη συμπαράσταση και συνεργασία των παλαιών επιτρόπων τους οποίους θα ήθελα να ευχαριστήσω καθώς διέβλεψαν από νωρίς την ανάγκη για ανανέωση και σύμπλευση μας με το νέο νόμο παρά τους όποιους δισταγμούς και τις Κασσάνδρες που μιλούσαν για την αδυναμία της κοινότητας μας να επανδρώσει τις κοινότητες της με νέα μέλη. Εκείνη η προσπάθεια είχε έναν διπλό χαρακτήρα καθώς ζητήθηκε η άδεια διεξαγωγής εκλογών παράλληλα όμως η κοινότητα επιχείρησε τη συνένωση των δύο βακουφίων που βρίσκονται στην περιοχή του Νεοχωρίου αυτό του Αγίου Νικολάου και της Παναγίας Κουμαριώτισσας, αίτημα που δεν έγινε αποδεκτό από το Γραφείο της Γενικής Διεύθυνσης Βακουφίων της Πόλης με το αιτιολογικό ότι ο Βακουφικός νόμος 2762/1935 αναγνώριζε ως νομικά πρόσωπα ξεχωριστά κάθε ενορία αποδίδοντας τους τίτλο βακουφίου. Τελικά οι πρώτες εκλογές πραγματοποιήθηκαν τον Οκτώβριο του 2006 στις 2 ενορίες του Νεοχωρίου σε κλίμα ευφορίας και αποδοχής. Έπειτα ακολούθησαν και οι υπόλοιπες κοινότητες, πάντοτε με την αμέριστη συμπαράσταση του Πατριάρχη μας ο οποίος ενθάρρυνε με κάθε τρόπο τη διενέργεια εκλογών και τάχθηκε με το πλευρό όσων τις επεδίωξαν. Οι τελευταίες εκλογές διενεργήθηκαν μόλις την 1η Νοεμβρίου 2009 για το βακούφι της Αστικής Σχολής Γαλατά φτάνοντας τα ιδρύματα που έχουν διεξάγει εκλογές τα 61. Σε πολλές περιπτώσεις κοινότητες που ανήκαν στην ίδια γεωγραφική περιοχή αποφάσισαν να πραγματοποιήσουν εκλογές χρησιμοποιώντας μια κάλπη, ενώ σε άλλες περιπτώσεις έγιναν εκλογές την ίδια μέρα σε διαφορετικά σημεία της πόλης. Είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι όλες οι κοινότητες ζήτησαν να διευρυνθεί η λίστα εκλογέων τους σε όλη την περιφέρεια Κωνσταντινούπολης, με εξαίρεση την κοινότητα Μακροχωρίου και Τενέδου οι οποίες για τεχνικούς λόγους κατέληξαν να μην κάνουν διευρυμένες, όπως ονομάζονται, εκλογές. Για να παραθέσω και ορισμένα στατιστικά στοιχεία, από τα νέα διοικητικά σώματα που αναδείχθηκαν, σε ποσοστό σχεδόν 50% εκλεχτήκαν νέοι επίτροποι. Νέοι και ηλικιακά αλλά και νέοι καθώς δεν έχουν προηγούμενη εμπειρία στα ζητήματα της κοινοτικής διαχείρισης. Ο νεαρότερος επίτροπος όταν εκλέχτηκε ήταν 20 ετών. Επίσης σημαντικό είναι ότι σε αυτές τις εκλογές για πρώτη φορά στην ιστορία των ιδρυμάτων μας εκλέχτηκαν γυναίκες στις επιτροπές σε ποσοστό περίπου 15%. Συνολικά με τις εκλογές που έχουν διεξαχθεί έως σήμερα στα ιδρύματα μας σε Κωνσταντινούπολη, Ίμβρο και Τένεδο, εξαιρώντας τα 5 ιδρύματα που αρνούνται ακόμα να προκηρύξουν εκλογές, έχουν αναλάβει θέσεις επιτρόπων 300 άτομα σε σύνολο 404 διοικητικών θέσεων που προβλέπονται για τις 61 κοινότητες που έχουν κάνει εκλογές με το νέο εκλογικό κανονισμό. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να μνημονεύσω την πολύ καλή συνεργασία με τις κοινότητες της Ίμβρου και της Τενέδου που αποτελούν ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της αναδιοργάνωσης της κοινοτικής μας ζωής.
Με την ευκαιρία αυτή να αναφερθώ και εν συντομία στο θεσμό των Μειζόνων Ιδρυμάτων μας, ένας ιστορικός θεσμός που επιβεβαιώνει την άποψη της συλλογικής μας ευθύνης απέναντι στην κληρονομιά που μας άφησαν ως παρακαταθήκη οι μεγάλοι ευεργέτες αλλά και αναγνώρισης του δικαιώματος ότι έχουμε λόγο στην ορθή διαχείριση αυτής της παρακαταθήκης. Τα μείζονα ιδρύματα ήταν πέντε, το Νοσοκομείο Βαλουκλή, το Ορφανοτροφείο της Πριγκήπου, η Μεγάλη του Γένους Σχολή, το Ζάππειο Λύκειο Θηλέων και το Ιωακείμιο Παρθεναγωγείο. Επρόκειτο για κοινωφελή ιδρύματα τα οποία αποτελούσαν αυτοκέφαλα βακούφια και δεν εντάσσονταν σε κάποια κοινότητα. Εξαιτίας του γενικού χαρακτήρα τους θεωρούνταν πως εξυπηρετούσαν όλη την κοινότητα για αυτό και τα διοικητικά τους όργανα εκλέγονταν σε δευτεροβάθμιο επίπεδο από ένα σώμα εκλεκτόρων που προέρχονταν από έναν αντιπρόσωπο της κάθε κοινότητας ο οποίος ψηφίζονταν ξεχωριστά κατά τις εκλογές των εφοροεπιτροπών όλων των κοινοτήτων. Αυτός ο θεσμός των μειζόνων ιδρυμάτων διατηρήθηκε μέχρι τη δεκαετία του ΄70, ωστόσο στις εκλογές του 1991 καταργήθηκε και εκλέχτηκαν απευθείας τα μέλη των διοικήσεων τους από την εκλογική βάση. Σήμερα, με τον νέο νόμο δίνεται η δυνατότητα να ψηφίσουν όλα τα μέλη της κοινότητας για την ανάδειξη των διοικητικών σωμάτων των μειζόνων ιδρυμάτων, όπως έγινε στις περιπτώσεις της Μεγάλης του Γένους Σχολής και του Ιωακειμίου Παρθεναγωγείου. Παρόλα αυτά μας θυμίζει την αξία που απέδιδαν οι πρόγονοι μας στη λειτουργία των ιδρυμάτων μας και το σεβασμό με τον οποίο αντιμετώπιζαν τη θεσμική οργάνωση της κοινότητας. Ας μην ξεχνάμε ότι ο θεσμός των Μειζόνων Ιδρυμάτων εξακολουθεί να υφίστανται στην Αρμενική κοινότητα.
ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΚΑΤΑΡΤΙΣΟΥΜΕ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥΣ ΕΚΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΩΝ ΙΔΡΥΜΑΤΩΝ ΜΑΣ
Έκφραση αντίστοιχης εκτίμησης στις συλλογικές διαδικασίες και δομές αποτελούσαν και οι εκλογικοί κανονισμοί των ενοριών της Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως οι οποίοι περιέγραφαν ρητά τη διαδικασία εκλογής και ανάδειξης των επιτρόπων αλλά και την τακτικότητα και τρόπου συνεδριάσεως των συνελεύσεων τους. Αντίστοιχα και σήμερα έχουμε την ανάγκη να διαμορφωθούν κοινά αποδεκτοί όροι διενέργειας εκλογών αλλά και κανονισμών για την λειτουργία των διοικητικών σωμάτων των ιδρυμάτων μας που θα διασφαλίζουν τη δημοκρατικότητα και διαφάνεια της διαδικασίας. Θα ήθελα να αναφερθώ στην προσπάθεια που γίνεται να συνταχθεί εκ νέου ένας κανονισμός των κοινοτήτων ο οποίος θα συμβαδίζει με τις διατάξεις του νέου νόμου. Εφόσον ολοκληρωθεί, θα τεθεί σε δημόσιο διάλογο για βελτιώσεις και κοινή αποδοχή από όλους. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η πρωτοβουλία ανανέωσης των καταλόγων του εκλογικού σώματος της κοινότητας. Για αυτό το εγχείρημα η Κοινότητα Ταταούλων έχει ήδη προσφερθεί να διαθέσει τους χώρους της και την υποδομή των κοινοτικών γραφείων της προς εξυπηρέτηση του έργου αυτού.
Κατά το πρόσφατο αυτό διάστημα έχουν επίσης καταγραφεί και μια σειρά από θετικές εξελίξεις σε υποθέσεις όπου ομογενείς μας διεκδίκησαν τα εκλογικά τους δικαιώματα από τα τουρκικά δικαστήρια. Για παράδειγμα το δικαστήριο αναγνώρισε το δικαίωμα σε επίτροπο να μετέχει σε 5 διοικήσεις παρά την αρχική παρατήρηση που είχε δεχθεί από τη νομαρχία ότι έχει το δικαίωμα να μετέχει το μέγιστο σε 3 επιτροπές αν και κάτι τέτοιο δεν προβλέπεται στον νέο νόμο. Στο ίδιο πνεύμα, δύο εκλεγμένα μέλη αφού αποτάθηκαν μέσω της δικαστικής οδού τους αναγνωρίστηκε το δικαίωμα συμμετοχής σε διαχειριστική επιτροπή και επέστρεψαν στις θέσεις τους παρόλο που αρχικά το γραφείο της Δ/νσης Βακουφίων τους είχε στερήσει το δικαίωμα συμμετοχής στηριζόμενο στο αιτιολογικό της πρότερης διαγραφής. Επιπλέον, σήμερα την ευθύνη διεξαγωγής των εκλογών έχουν οι κοινότητες χωρίς τις παρεμβάσεις της αστυνομίας ή της νομαρχίας όπως γινόταν στο παρελθόν. Συνεχίζοντας, η θετική έκβαση της υπόθεσης του Ορφανοτροφείου της Πριγκήπου στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων θα έχει ως αποτέλεσμα την επιστροφή του ιδρύματος και συμπερίληψης του στον κατάλογο των ρωμαίικων κοινοτικών ιδρυμάτων. Ενώ και η υπόθεση του Κεντρικού Παρθεναγωγείου εκκρεμεί στα τουρκικά δικαστήρια για την διεκδίκηση του βακουφικού του τίτλου. Τις ως άνω περιπτώσεις τις ανέφερα θέλοντας να δείξω ότι ενώ οι αρχές μπορεί ακόμα να θέτουν περιορισμούς και προσκόμματα στην ομαλή λειτουργία των θεσμών, η προσφυγή στα ένδικα μέσα στην πλειονότητα των περιπτώσεων αποφέρει θετικά αποτελέσματα και διαφυλάττει τα δικαιώματα μας.
Σαφώς, εδώ δεν γίνεται λόγος για τις ανυπέρβλητες δυσκολίες που ακόμα αντιμετωπίζουν τα κοινοτικά ιδρύματα μας. Το καθεστώς των κατειλημμένων μεταφέρθηκε ακέραιο στον νέο νόμο όπου για την κοινότητα μας 5 είναι οι ενορίες-κοινότητες οι οποίες είναι κατειλημμένες αυτές της Σθένης, του Εντιρνεκαπί, του Αντιφωνητή και 2 στην Ίμβρο. Ενώ και τα υπόλοιπα κοινοτικά ιδρύματα είναι ακόμα όμηροι του βακουφικού νόμου του 1935 όπου τα δηλωτικά περιουσίας αργότερα θεωρήθηκαν από τις αρχές ότι αποτελούν τις ιδρυτικές πράξεις των ιδρυμάτων περιορίζοντας έτσι τις δυνατότητες παρέκκλισης από το νομικό καθεστώς. Προβάλλει ως απόλυτη αναγκαιότητα λοιπόν, η επαναξιολόγηση του ασφυκτικού αυτού νομικού καθεστώτος το οποίο στην πράξη εμποδίζει την εξέλιξη συνολικά των μη μουσουλμανικών βακουφίων υποχρεώνοντας τα σε στασιμότητα καθώς αφενός δεν εγκρίνει όπως αναφέρθηκε και παραπάνω για την περίπτωση της κοινότητας Νεοχωρίου τη συγχώνευση βακουφίων ενώ αφετέρου δεν επιτρέπει και τη σύσταση νέων κοινοτικών ιδρυμάτων όπως είναι η περίπτωση για άλλες μειονότητες.
ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΕΝΟΣ ΝΕΟΥ ΒΑΚΟΥΦΙΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥΣ ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΩΝ ΒΑΚΟΥΦΙΩΝ
Ως λύση για την σε γενικές γραμμές ξεπερασμένη για τα σημερινά δεδομένα οργανωτική δομή των κοινοτήτων μας που παραμένουν εγκλωβισμένες στο περιοριστικό σύστημα των βακουφίων ξεπροβάλει η δημιουργία ενός νέου βακουφίου δηλαδή μιας Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης και η ένταξη υπό τη σκέπη της δραστηριοτήτων που δεν μπορούν να υλοποιηθούν μέσω των κοινοτήτων. Ως τέτοιες δραστηριότητες εννοούνται η συνεργασία με άλλους μη κυβερνητικούς φορείς εγχώριους αλλά και του εξωτερικού, η αξιοποίηση προγραμμάτων που προσφέρονται από την Ε.Ε. και άλλους διεθνείς οργανισμούς, πολιτιστικές δραστηριότητες και ανταλλαγές κ.α.. Ως κοινός φορέας της κοινότητας άλλωστε θα μπορέσει να συγκεντρώσει τις κατακερματισμένες σήμερα και μικρής εμβέλειας δραστηριότητες των κοινοτήτων που απορροφούν όλη μας την ενέργεια, ελαττώνοντας τα πολλαπλά μέτωπα που ήταν απότοκο ιστορικών συγκυριών του παρελθόντος. Θέτοντας οριζόντια κλαδική συνεργασία μεταξύ των τομέων που θα ενταχθούν στο νέο βακούφι, αυτό θα μπορέσει να ανταποκριθεί με επιτυχία στις σημερινές απαιτήσεις της κοινωνίας εκσυγχρονίζοντας ταυτόχρονα τους μηχανισμούς οργάνωσης όλης της κοινότητας. Προς αυτήν την κατεύθυνση πραγματοποιείται ήδη μια προμελέτη ενός τέτοιου σχεδίου το οποίο αφού ολοκληρωθεί θα τεθεί υπό συζήτηση με όλους τους αρμόδιους φορείς.
Συνοψίζοντας, θα ήθελα να επισημάνω κάποια πολύ σημαντικά σημεία που έχουν κατακτηθεί μέσα από την εμπειρία των κοινοτικών εκλογών. Οι εκλογές και η ανάδειξη των νέων διοικητικών σωμάτων έδωσαν την ευκαιρία σε μια γενιά νέων επιτρόπων ηλικίας 20 με 40 ετών να αναλάβουν θέσεις και να αποκτήσουν εμπειρία στα κοινοτικά θέματα. Ανθρώπων που παρέμεναν στο περιθώριο των κοινοτικών πεπραγμένων για χρόνια εξαιτίας των επιβληθέντων περιορισμών, τους δόθηκε η δυνατότητα να συμμετάσχουν στα κοινοτικά πράγματα και να προσφέρουν με τις ικανότητες τους όπως π.χ. οι Αντιοχείς αλλά και άνθρωποι που είχαν απομακρυνθεί από την κοινότητα ή και προέρχονταν από μικτούς γάμους. Το γεγονός αυτό έδωσε το έναυσμα για αλληλογνωριμία των μελών της κοινότητας και τη δημιουργία νέων συνεργασιών. Επί παραδείγματι, σήμερα υπάρχουν κοινότητες που συνεισφέρουν τις οικονομικά ασθενέστερες κοινότητες. Επιπλέον δε, οι εύρωστες κοινότητες συμβάλλουν μέσα από ένα σύστημα υποτροφιών στα δίδακτρα των ρωμιών φοιτητών ανώτατων ιδυμάτων. Η ανανέωση αναμφίβολα έδωσε νέα πνοή στην κοινότητα και την εξόπλισε με ανακλαστικά που τόσο είχε ανάγκη. Αυτή η δυναμική και συνεργασία απέδωσε και στην περίπτωση της εκλογής του εκπροσώπου των μειονοτήτων στο Συμβούλιο της Γενικής Διεύθυνσης Βακουφίων, θέση που προβλέπεται από τον νέο βακουφικό νόμο. Οι νεοεκλεγείσες διαχειριστικές επιτροπές σε μία συνέλευση πρωτόγνωρη για τα έως τώρα δεδομένα της κοινότητας αποφάσισαν όλες οι ρωμαίικες κοινότητες από κοινού να στηρίξουν έναν ρωμιό υποψήφιο, γεγονός που συντέλεσε στην εκλογή του ομιλούντα στη θέση του εκπροσώπου των μειονοτήτων στη Γενική Διεύθυνση Βακουφίων. Ωστόσο για τη δημιουργία συνεκτικών θεσμών απαιτούνται σημαντικές εσωτερικές, κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές γι’ αυτό και ο αγώνας συνεχίζεται για να υπερκαλύψουμε τις απώλειες των προηγουμένων δεκαετιών και να διαμορφώσουμε τα νέα δεδομένα για την κοινότητα μας. Αυτές οι συγκυρίες μας επιβάλλουν και μας προετοιμάζουν για τη διεξαγωγή ενός δεύτερου συνεδρίου ώστε να συνεχίσουμε και κυρίως να διευρύνουμε τα όσα θετικά κατακτήθηκαν στο πρώτο.
Επίσης, θα επιθυμούσα να εκφράσω και δημόσια τις ευχαριστίες μου στους καθηγητές κυρίους Κώστα Γαβρόγλου και Κωνσταντίνο Τσιτσελίκη όπως και στην κυρία Ελένη Σταμπόγλη για όλη την προσπάθεια που κατέβαλαν για την πολύ αξιόλογη έκδοση του τόμου των πρακτικών του Συνεδρίου.
Σας ευχαριστώ πολύ.
