Σύμφωνα με την είδηση που μετέδωσε το ΑΠΕ στις 4/9/09 και δημοσίευσε η ΕΞΠΡΕΣ:
"Την ηγεσία των μουσουλμάνων δυτικοθρακιωτών που ζουν στην Τουρκία φιλοξένησε το Γενικό Προξενείο της Ελλάδας σε εκδήλωση στο Σισμανόγλειο Μέγαρο στην ιστορική λεωφόρο του Πέρα.
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΑΣ
Είναι απόλυτα φυσιολογικό ο Γεν. Πρόξενος της Ελλάδας στην Πόλη να επιδεικνύει ενδιαφέρον για έλληνες πολίτες που ζουν στην Τουρκία, ανεξάρτητα θρησκεύματος, και να επιδιώκει την προσέγγιση και την κατανόηση των προβλημάτων τους. Η πολιτική αυτή γίνεται καλύτερα κατανοητή εάν συνεκτιμήσουμε το γεγονός ότι ορισμένοι φορείς αυτών των πολιτών, που εδρεύουν στην Τουρκία, έχουν αναπτύξει στενούς δεσμούς με παρακρατικούς κύκλους της χώρας, φτάνοντας στο σημείο να διατυπώνουν κατά καιρούς αλυτρωτικές διεκδικήσεις σε βάρος της Ελλάδας, της οποίας είναι πολίτες.
Η "προσέγγιση" αυτή ενδεχομένως είναι ένας τρόπος αντιμετώπισης παρόμοιων αλυτρωτικών κινήσεων, αλλά αυτό αφορά την πολιτική του ελληνικού κράτους και δεν είναι το αντικείμενο του παρόντος σχολίου.
Αυτό που θέλουμε να τονίσουμε με αφορμή την παραπάνω είδηση είναι η πικρία και η απογοήτευση που εκφράζεται από κύκλους της Πολίτικης Ρωμιοσύνης, ως προς την ελλαδική πολιτική για την ομογένεια της Πόλης (εάν υπάρχει τέτοια πολιτική).
Οι Ρωμιοί Πολίτες αισθάνονται ότι έχουν εγκαταλειφθεί από την Ελλάδα. Αυτή η αίσθηση δεν είναι τωρινή και έχει διαμορφωθεί μέσα από αλλεπάλληλες τραυματικές εμπειρίες κατά τις δεκαετίες που ακολούθησαν την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάννης.
Ελάχιστοι ήταν οι διπλώματες του ελληνικού κράτους που πέρασαν από την Κωνσταντινούπολη και τους οποίους ενθυμούνται οι ομογενείς ως συμπαραστάτες στις δύσκολες στιγμές τους.
Όταν οι ομογενείς αναφέρονται σε έλλειψη ενδιαφέροντος της Ελλάδας, δεν εννοούν την υλική υποστήριξη αλλά την απουσία πολιτικού σχεδίου που θα στηρίξει την επιβίωση της Ομογένειας.
Μάλιστα το τελευταίο διάστημα είναι διάχυτη η εντύπωση στην Ομογένεια ότι κύκλοι του ελλαδικού Υπουργείου Εξωτερικών βλέπουν ως "ΤΕΛΕΙΩΜΕΝΗ ΥΠΟΘΕΣΗ" την Ρωμέϊκη κοινότητα της Πόλης. Στο θέμα αυτό αναφερθήκαμε εκτενώς σε άρθρο που δημοσιεύσαμε στο τεύχος Ιουλίου 09 της "Ανατολής".
Ο ρόλος ενός Γενικού Προξένου είναι καθοριστικός για την εδραίωση ή την αναίρεση της εντύπωσης αυτής στην αντίληψη της Ομογένειας.
Ο πρόξενος της Ελλάδας κ. Βασίλης Μπορνόβας παρέθεσε το παραδοσιακό γεύμα «ιφτάρ» που σημειώνει τη λήξη της ημερήσιας νηστείας κατά τη διάρκεια του μήνα του Ραμαζανιού.
Η παράδοση αυτή είναι ιδιαίτερα σημαντική για κάθε μουσουλμανική κοινότητα.
Στην Τουρκία ζουν σήμερα περισσότεροι από 10.000 πολίτες που κατάγονται από τη Δυτική Θράκη και είναι κυρίως εγκατεστημένοι στην Κωνσταντινούπολη, στη δημαρχία του Αβτζιλάρ και στην Μπούρσα (Προύσα), κάτοχοι ελληνικών διαβατηρίων.
Η κοινότητα αυτή τα τελευταία χρόνια κάνει αισθητή πολιτικά την παρουσία της.
Από τους κόλπους των δυτικοθρακιωτών προέρχονται υπουργοί και πολιτικά στελέχη.
Τα μέλη της μειονότητας διατηρούν ως κόρην οφθαλμού την ελληνική ιθαγένεια τους που τους εξασφαλίζει σημαντικά πλεονεκτήματα ιδιαίτερα προς την Ε.Ε. Η μετανάστευση από τη Δυτική Θράκη προς τις μεγάλες πόλεις της Τουρκίας θεωρείται φυσικό κοινωνικό φαινόμενο από την εποχή της δημιουργίας των εθνικών συνόρων και των εθνικών κρατών κατά τις αρχές του 19ου αιώνα.
Στο τελετουργικό γεύμα συμμετείχε ο πρόεδρος του συλλόγου δυτικοθρακιωτών στην Κωνσταντινούπολη κ. Φερούχ Οζκάν.
Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης συζητήθηκε το ζήτημα της διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας στα παιδιά σχολικής ηλικίας.
Οι εκπρόσωποι των δυτικοθρακιωτών μουσουλμάνων από την Προύσα προσκάλεσαν το Γενικό Πρόξενο να επισκεφθεί τους συλλόγους τους, και εκείνος υποσχέθηκε ότι θα ανταποκριθεί αμέσως μετά το "μπαϊράμι" στο αίτημα τους."
ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΟΥΝ ΤΗΝ "ΑΝΑΤΟΛΗ"
ΔΩΡΕΑΝ ΤΡΙΜΗΝΗ ΣΥΝΔΡΟΜΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΤΟΥ anatoliblog
ΤΗΛ. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: 210.95.14.225
ΦΑΞ: 210.95.37.635
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: ΔΟΪΡΑΝΗΣ 130, 17673 - ΚΑΛΛΙΘΕΑ
anatoli@hol.gr
Και θέλουμε να πιστεύουμε ότι ο νυν Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας θα εργαστεί για να ανατρέψει την αντίληψη της "τελειωμένης υπόθεσης". Η Ομογένεια αναμένει συγκεκριμένες ενέργειες στην κατεύθυνση αυτή.
Για παράδειγμα, οι ομογενείς αναμένουν από έναν Γενικό Πρόξενο της Ελλάδας πρωτοβουλίες για την στήριξη της προσπάθειας ανασυγκρότησης της ομογενειακής κοινοτικής οργάνωσης.
Επίσης αναμένουν μεγαλύτερη στήριξη της λειτουργίας των θεσμικών οργάνων και αποφυγή εξωθεσμικών παρεμβάσεων σε τομείς όπως η εκπαίδευση και αλλού.
Όπως επίσης αναμένουν ξεκάθαρη υποστήριξη στην διαδικασία εκλογής νέων εφοριών στα βακούφια με την αποφυγή κοινών εμφανίσεων στα ίδια φωτογραφικά καρέ με όσους αρνούνται να κάνουν εκλογές, ούτως ώστε να μην ενθαρρύνονται οι συγκεκριμένοι ομογενείς.
Ο κατάλογος θα μπορούσε να επεκταθεί... Όμως η κυριότερη προσμονή της Ομογένειας, είναι να αλλάξει η αντίληψη που αντιμετωπίζει ως "τελειωμένη υπόθεση" την Ομογένεια. Γιατί τελειωμένη υπόθεση είναι μόνο αυτή που εγκαταλείπουμε.
Και η υπόθεση της Ομογένειας, χρειάζεται όραμα, πίστη και σχέδιο. Όχι μοιραλατρεία και εγκατάλειψη.
