Αντιφώνηση Νικολάου Ουζούνογλου κατά την τελετή αναγόρευσης του ως Οφφικιάλου της ΜΧΕ (5-12-2011)
Παναγιώτατε πάτερ και Δέσποτα,
Με φόβο Θεού και ευλάβεια πολύ, εκφράζω την βαθύτατη ευγνωμοσύνη μου για την ύψιστη τιμή που μου κάνετε, απονέμοντάς μου το οφφίκιο της ΜΧΕ.
Γεννήθηκα στην Χαλκηδόνα και μεγάλωσα με την μνήμη της Καππαδοκίας και των τόπων καταγωγής των γονέων μου Κωνσταντίνου και Ελένης που ήταν οι πατρίδες των Αγίων Γρηγορίου Θεολόγου και Βασιλείου του Μεγάλου.
Η μνήμη της απώλειας της γεννήτορας γης και το δράμα των προσφύγων συγγενών υπήρξε η πρώτη αιτία που με οδήγησε από μικρή ηλικία να προσπαθώ να καταλάβω τις αιτίες που προκαλούν στους ανθρώπους δυστυχία. Στο οικογενειακό περιβάλλον διδάχθηκα την σημασία της αφοσίωσης προς το Γένος και την Ορθοδοξία και μέσω αυτών προς όλους τους συνανθρώπους μου.
Είχα την αγαθή τύχη να είμαι μαθητής στην αστική Σχολή της Χαλκηδόνας και τη Ζωγράφειο Σχολή και αυτά τα ιδρύματα διαμόρφωσαν την προσωπικότητα μου μετά από τους γονείς μου, σε χαλεπούς καιρούς για το Γένος. Οι περαιτέρω σπουδές μου υπήρξαν συμπληρωματικές μόνο. Με ευγνωμοσύνη μνημονεύω τους δασκάλους και τους καθηγητές μου.
Είχα την ευλογία να γνωρίσω από κοντά τους μακαριστούς προκατόχους σας τους Οικουμενικούς Πατριάρχες Αθηναγόρα Α’ και Μάξιμο Ε’ των οποίων οι λόγοι υπήρξαν πολυτιμότατες συμβουλές για εμένα όπως και των Αρχιερέων Θωμά και Μελίτωνα Χαλκηδόνος και του τότε επισκόπου Τράλλεων Φωτίου και αργότερα Ίμβρου και Τενέδου και στη συνέχεια Ηρακλείας.
Παναγιώτατε ομολογώ ότι τυχαίες συναντήσεις με απλούς ανθρώπους, που δεν ήταν της δικής μας πίστης, με επηρέασαν βαθύτατα διότι βλέποντας τις αδικίες που συνέβαιναν μου έδειχναν συμπάθεια σε δύσκολες ώρες. Ήταν ελάχιστοι αλλά είχαν το ψυχικό σθένος να μην παρασυρθούν από την θύελλα του φανατισμού που φυσούσε παντού.
Σε αυτό τον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου στον τόπο που το Γένος μας προσέφερε ανεκτίμητες υπηρεσίες σε όλη την ανθρωπότητα διασώζοντας όλη την αρχαία παράδοση αλλά δημιουργώντας και πνευματικά μνημεία ύψιστης σημασίας της Ορθοδοξίας ευχαριστώ τον Θεό που γεννήθηκα στα μέρη αυτά που βρίσκεται το σεπτό Κέντρο της Μεγάλης του Χρηστού Εκκλησίας.
Η αξία της προσφοράς του Οικουμενικού Πατριαρχείου σε όλους τους αιώνες όχι μόνο για τους Ορθόδοξους Χριστιανούς αλλά και προς όλη την ανθρωπότητα είναι αδύνατο να μετρηθεί. Αρκεί και μόνο να λάβει κανείς υπόψη την απόφαση της Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου το 1872 για την καταδίκη ως αίρεσης του εθνοφυλετισμού. Η ύψιστη αυτή προσπάθεια του Φαναρίου αποσκοπούσε να αποτρέψει τον αφανισμό εκατομμυρίων αθώων ανθρώπων σαν αποτέλεσμα ιδεολογιών που προήλθαν από την Εσπερία υπό το πέπλο του δήθεν «διαφωτισμού» ενώ στην πραγματικότητα προπαγάνδιζαν τον εθνό-δαρβινισμό. Για 200 χρόνια και πλέον πολλές φορές χάθηκε ο ανθός της νεολαίας της Γηραιάς Ηπείρου και όχι μόνο.
Παναγιώτατε, επιτρέψτε μου να θεωρήσω ότι το απονεμηθέν οφφίκιο τιμής και αναγνώρισης ανήκει και στους προγόνους μου, στην οικογένεια μου, στη νεογεννηθείσα εγγονή μου και όλους τους συναδέλφους μου της Ομοσπονδίας των εκπατρισμένων τέκνων της Ιερής αυτής Πόλης που πιστεύουν στο λαμπρό μέλλον της Ρωμιοσύνης, σκοπό για τον οποίο μοχθούμε όλοι μας παντού εντός και εκτός της Βασιλεύουσας. Η δικαίωση και αποκατάσταση της Ρωμιοσύνης είναι ταυτόσημη με την επικράτηση του δικαίου και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Εξ ονόματος όλων δεσμεύομαι να συνεχίσουμε τις προσπάθειες μας με ειλικρινές και ενωτικό πνεύμα, με υπομονή και καρτερικότητα για το καλό της Ρωμιοσύνης.
Με αυτά τα λίγα λόγια, εκφράζω την ύψιστη ευγνωμοσύνη μου σε Εσάς Παναγιώτατε, τον Πνευματικό Πατέρα όλων μας, για την εξαιρετική διάκριση που μου κάνετε και που επεκτείνεται προς όλους τους συναδέλφους, στις προσπάθειες μας για το καλό του Γένους, μαζί με όλη την Κοινωνία των λαών της γης και πρωτίστως για τις μελλοντικές γενιές που θα έλθουν. Ευχαριστώ την οικογένειά μου που μου παραστέκεται και υπόσχομαι ενώπιον του Αγίου Νικολάου ότι θα συνεχίσω να εργάζομαι με όσες δυνάμεις έχω για την δυναμική και ελπιδοφόρα αιώνια παρουσία της Ρωμιοσύνης στον Άγιο αυτό Τόπο ώστε να συνεχίσει να προσφέρει κάθε καλό σε όλη την Ανθρωπότητα.
