Παρασκευή 3 Ιανουαρίου 2014

«Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΣΤΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ ΕΙΝΑΙ Η ΒΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΗΣ ΟΙ.ΟΜ.ΚΩ.»


Παρακάτω αναδημοσιεύουμε από το υπό έκδοση τεύχος της «Ανατολής», συνέντευξη του Προέδρου της Οι.Ομ.Κω. κ. Νικόλαου Ουζούνογλου. Η συνέντευξη δόθηκε στον εκδότη της εφημερίδας Γρηγόρη Κεσίσογλου και έχει ιδιαίτερη αξία, αφού θίγονται ζωτικής σημασίας ζητήματα για την Οικουμενική Ομοσπονδία Κωνσταντινουπολιτών, λίγες εβδομάδες πριν την εκλογή νέας Διοίκησης. Αυτές οι εκλογές είναι κρίσιμες, αφού αναμένεται να θέσουν υποψηφιότητα για την Διοίκηση και σωματειακοί παράγοντες οι οποίοι ευθέως αμφισβητούν τους στόχους της Οι.Ομ.Κω., αλλά ακόμη και την λειτουργία της.
Στην συνέντευξη ο κ. Ουζούνογλου τοποθετείται για το πώς μπορεί να ξεφύγει η Οι.Ομ.Κω. από το ζοφερό παρελθόν, της αποτυχίας να συνεργαστούν και να δράσουν από κοινού οι σύλλογοι των Κωνσταντινουπολιτών της διασποράς.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΟΙ.ΟΜ.ΚΩ. κ. ΝΙΚΟΛΑΟ ΟΥΖΟΥΝΟΓΛΟΥ

Σε λίγο καιρό συμπληρώνεται η δεύτερη θητεία της διοίκησης της Οικουμενικής Ομοσπονδίας Κωνσταντινουπολιτών (Οι.Ομ.Κω.). Από την ίδρυση της Ομοσπονδίας, στο πηδάλιο της βρίσκεται ο Καθ. Ε.Μ.Π. κ. Νικόλαος Ουζούνογλου, ο οποίος σχετικά πολύ πρόσφατα δραστηριοποιήθηκε στα κοινοτικά των εκπατρισμένων Κωνσταντινουπολιτών. Με αφορμή την λήξη της θητείας, απευθύναμε στον κ. Ν. Ουζούνογλου ορισμένα ερωτήματα. 

Ερώτηση: Συμπληρώνονται περίπου οκτώμισι χρόνια από την ημέρα που έχετε ξεκινήσει την ανάμιξη σας με τα κοινά των Κωνσταντινουπολιτών. Ποια ήταν η αφορμή και ποια είναι η γενική σας εμπειρία μέχρι σήμερα; 
Απάντηση: Είμαι από τους Πολίτες που εξαναγκάστηκαν να φύγουν σχετικά μεγάλοι. Έφυγα 24 ετών, έχοντας σπουδάσει στο Ζωγράφειο και στη συνέχεια στο Κρατικό Πολυτεχνείο της Πόλης. Έζησα από πολύ κοντά την περίοδο 1963 – 74, τα γεγονότα των συστηματικών διωγμών κατά της Ομογένειας. Δεν ήμουν απλός παρατηρητής, αλλά προσπαθούσα να καταλάβω σε βάθος τις εξελίξεις, αντιλαμβανόμενος ότι οι διωγμοί που ζούσαμε ήταν μια συνέχεια από το 1908. 

Ερώτηση: Πότε ήλθατε στην Ελλάδα; 
Απάντηση: Ήλθα το 1976, μετά από μια τριετή διαμονή στην Αγγλία, όπου είχα την δυνατότητα να διαβάσω πολλά βιβλία για την ιστορία των Χριστιανικών λαών στην Μικρά Ασία του 20ο αιώνα. Εκείνο που άλλαξε την πορεία της ζωής μου ήταν η τραγωδία της Κύπρου το καλοκαίρι του 1974, η στάση του κράτους της Ελλάδος πριν και μετά από την «αλλαγή» του καθεστώτος έδειχνε την βαθειά ασθένεια του πυρήνα του Ελλαδικού κράτους. 

Ερώτηση: Πριν την ενασχόληση σας με τα Πολίτικα, είχατε αναπτύξει έντονη επιστημονική δραστηριότητα εκτός Ελλάδας. Ποια ήταν η εμπειρία σας; 
Απάντηση: Ιδιαίτερα μετά από το 1990, με τις συνθήκες που άλλαξαν στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και της π. ΕΣΣΔ, προσπάθησα να διαμορφώσω προγράμματα υποστήριξης πανεπιστημίων, όλων των χωρών αυτών και την ανάδειξη της θετικής παρουσίας του Ελληνισμού στις χώρες αυτές που ο Ελληνικός πολιτισμός έχει βαθιές ρίζες. Το αίσθημα ότι ο Ελληνισμός της Ανατολής έχει ένα Οικουμενικό χαρακτήρα πολιτισμού το έβλεπα για δεύτερη φορά, επειδή ακόμα και μέσα στην Τουρκία πολλές φορές όταν δούλευα τα καλοκαιρία σε διάφορα μέρη της Ανατολής, είχα συναντήσει Μουσουλμάνους που εξεδήλωναν τον θαυμασμό τους για τους Ρωμιούς που είχαν ως γείτονες πριν από το 1922. 

Ερώτηση: Και η ανάμειξη σας στην ίδρυση της Οι.Ομ.Κω. πώς έγινε; 
Απάντηση: Η ανάμιξη μου στην ίδρυση έγινε εν μέρει από τύχη. Η Ένωση Κωνσταντινουπολιτών με αρκετά άλλα σωματεία είχαν αποφασίσει να οργανώσουν ένα Συνέδριο όλων των Κωνσταντινουπολιτών εκτός της Πόλης και το οποίο έγινε τον Μάιο του 2005, από όπου αναπήδησε η ιδέα της ανάγκης μιας ένωσης σωματείων. Με κοινή προσπάθεια αυτών που πίστεψαν σ’ αυτή την αναγκαιότητα, μετά από 1,5 χρόνο περίπου ιδρύθηκε η Οι.Ομ.Κω. Μετά έμαθα ότι είχαν αποτύχει προηγούμενες προσπάθειες στα μέσα της δεκαετίας του 70 και στα τέλη του 80.
  
Ερώτηση: Υπήρξαν δυσκολίες στο στάδιο της ίδρυσης; 
Απάντηση: Ομολογουμένως υπήρξαν πολλές δυσκολίες. Η κύρια πηγή των δυσκολιών προερχόταν από την ισχυρή πεποίθηση σε πολλούς ότι έχει τελειώσει το θέμα της Πόλης. Αποτέλεσμα αυτής της αντίληψης ήταν να παραπέμπεται το ζήτημα του Ελληνισμού της Πόλης στο πλαίσιο των Ελληνοτουρκικών σχέσεων. Κι αυτό είχε καταστροφικές συνέπειες για την Ρωμιοσύνη της Πόλης. 

Ερώτηση: Οι σχέσεις των σωματειακών παραγόντων, δημιούργησαν πρόβλημα στην ίδρυση της Οι.Ομ.Κω.; 
Απάντηση: Η δυσπιστία μεταξύ των παραγόντων των σωματείων που αποδεδειγμένα έχει απωθήσει την μεγαλύτερη μάζα των Κωνσταντινουπολιτών από το περιβάλλον τους και κυριότερο την νέα γενιά, ήταν επίσης ένα σοβαρό πρόβλημα. Αν και έχουμε διανύσει σημαντική απόσταση στην μείωση αυτών των δύο προβλημάτων χρειάζεται αρκετή δουλειά που πρέπει να έχει ενωτικό χαρακτήρα με πνεύμα ειλικρίνειας. 

Ερώτηση: Παρά ταύτα τα τελευταία δύο – τρία χρόνια φαίνεται ότι έχουν ανακύψει κάποια προβλήματα που δεν είχαν φανεί την πρώτη περίοδο που ιδρύθηκε η Οι.Ομ.Κω.; 
Απάντηση: Πράγματι μια δυσκολία που φάνηκε εκ των υστέρων, είναι ότι κάποιοι σωματειακοί παράγοντες θεωρούν τον εαυτό τους «ελέω αρχαιότητας» υπεράνω των άλλων. Πράγμα που αντιβαίνει στις βασικές αρχές της δημοκρατίας. Σχετίζεται βέβαια με μια νοοτροπία που έρχεται από παλιά και είναι η αδυναμία μας ως άτομα να προσδιορίζουμε τον εαυτό μας όχι με ενωτικές αλλά με διχαστικές επιλογές, μη σεβόμενοι καταστατικές αρχές. Όπως έγινε πριν τρία χρόνια σε ένα μέλος σωματείο με την μη διενέργεια εκλογών αντιπροσώπων. Εδώ από το συγκεκριμένο σωματείο αγνοήθηκε / παραβιάστηκε μια βασική δημοκρατική αρχή της Οι.Ομ.Κω. Δηλαδή η αρχή, οι αντιπρόσωποι να εκλέγονται απευθείας από τους Κωνσταντινουπολίτες, μέσα από τις Γενικές Συνελεύσεις των συλλόγων – μελών της Ομοσπονδίας. 

Ερώτηση: Μπορείτε να μας πείτε τις γενικές σας εμπειρίες από την θητεία σας ως Προέδρου του Δ.Σ. της Οι.Ομ.Κω.; 
Απάντηση: Είναι αλήθεια ότι μόλις εκλέχτηκε το πρώτο αιρετό Δ.Σ., δεν ήταν λίγοι αυτοί που διατυμπάνιζαν ότι σε λίγες εβδομάδες θα διαλυθεί η Οι.Ομ.Κω., όπως είχε γίνει στις δύο προηγούμενες περιπτώσεις. Ευτυχώς απεδείχθη το αντίθετο και αυτό τιμά όλα τα μέλη του Δ.Σ. που με τίμησαν να είμαι Πρόεδρος. Και στις δύο θητείες τα μέλη του Δ.Σ. διαμόρφωσαν μετά από διεξοδικές συζητήσεις άξονες δράσεις σε σημαντικά θέματα όπως:
Α) Η στάση που πρέπει να κρατηθεί προς την Κυβέρνηση της Τουρκίας, ξεφεύγοντας από την παγίδα της Ελληνοτουρκικής διελκυστίνδας.
Β) Η συστηματική προβολή του αιτήματος, πρωτίστως προς την Κυβέρνηση της Τουρκίας αλλά και σε διεθνή φόρα, της ανάγκης επανόρθωσης και αποκατάστασης στο μέγιστο δυνατό βαθμό των μαζικής κλίμακας αδικιών που έχουν διαπραχθεί κατά συρροή από τις Κυβερνήσεις της Τουρκίας όλο τον 20ο αιώνα.
Γ) Η επιλογή της παιδείας, ως του κύριου παράγοντα που θα επιτευχθεί η αναζωογόνηση της Ρωμιοσύνης.
Δ) Η στενή συνεργασία με το Οικουμενικό Πατριαρχείο και όλους τους φορείς της Ομογένειας.
Ε) Η συνεργασία μεταξύ των μελών Σωματείων με κοινές δράσεις, η προσπάθεια προσέλκυσης των νέων, με διαφορετικό πνεύμα από αυτό που απέτυχε στο παρελθόν.
  
Ερώτηση: Αυτοί οι άξονες που δεν είναι και λίγοι, μπορούν να προωθηθούν και στη συνέχεια ή θα σκοντάψουν στις γνωστές αδυναμίες μας, που είναι η διχόνοια και οι εμφύλιες διαμάχες; 
Απάντηση: Πράγματι τα θέματα είναι πάρα πολλά και χρειάζεται η κοινή δράση με συναντίληψη των επιδιωκόμενων σκοπών. Πιστεύω ακράδαντα ότι αν υπάρχει συμφωνία για τους επιδιωκόμενους σκοπούς μπορεί να επιτευχθεί συμφωνία για τις τακτικές που πρέπει να ακολουθηθούν. Αν όμως έχουμε αυτό που προανέφερα ως «διχαστικό αυτοπροσδιορισμό», ο οποίος πηγάζει από εγωιστικές συμπεριφορές τότε χάνουμε χρόνο και το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν έχουμε περιθώρια για απώλεια χρόνου. 

Ερώτηση: Σε ποιες κατευθύνσεις πιστεύετε ότι πρέπει να κινηθεί το νέο Δ.Σ. της Οι.Ομ.Κω.; 
Απάντηση: Το κυριότερο στοίχημα είναι η κινητοποίηση της μεγαλύτερης δυνατής μερίδας των εκπατρισμένων Κωνσταντινουπολιτών, να πιστέψει στην ιδέα της αναζωογόνησης του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης. Και να ενστερνιστεί την ιδέα αυτή πρωτίστως η νέα γενιά, που δεν φέρει τις προκαταλήψεις και τις αγκυλώσεις που προέρχονται από τον παρελθόν. Η Οι.Ομ.Κω. θα πρέπει να συνεχίσει στους άξονες, που έχει κινηθεί μέχρι σήμερα. Όμως επιπλέον θα πρέπει να αναπτύξει την κοινωνική αλληλεγγύη για την αντιμετώπιση της παρατεταμένης κρίσης που έχει πλήξει πολλούς Κωνσταντινουπολίτες. Επίσης θα πρέπει να εργαστεί για την διαμόρφωση προϋποθέσεων για την παλιννόστηση της νέας γενιάς των Κωνσταντινουπολιτών, για όσους θα θέλουν να επιστρέψουν στην πατρίδα των προγόνων τους. Ανεξάρτητα από τις δυσκολίες που θα προκύψουν από τις εξελίξεις, μιας και τα τελευταία γεγονότα στην γείτονα χώρα δεν είναι ευοίωνα, πρέπει να πιστέψουμε όλοι μας ότι το μέλλον μας εξαρτάται από την δική μας ειλικρινή ενωτική στάση, για την επίτευξη του κύριου σκοπού της αναζωογόνησης της Ρωμιοσύνης της Πόλης.