ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΙΤΩΝ
Ανακοίνωση
Για την
Κατάσχεση από την Διεύθυνση Δασών της Επαρχίας Πριγκηποννήσων των κτιρίων
της Μονής Χριστού Σωτήρος της νήσου
Χάλκης Κωνσταντινουπόλεως
Ξανά Προβάλει η
Μακρόχρονη Αδικία των «Κατειλημμένων –
Μαζμπούτ» - Ιδρυμάτων
(5/4/2016)
Το Δ.Σ. της Οι.Ομ.Κω. ενημερώθηκε σήμερα για την κατάσχεση των κτιρίων της ιστορικής Μονής
Χριστού Σωτήρος της νήσου Χάλκης από υπαλλήλους της Διεύθυνσης Δασών της
Επαρχίας Πριγκηπονήσων.
Η πράξη κατάσχεσης έγινε, εξ όσων γνωρίζουμε χωρίς
επίσημη προειδοποίηση, ενώ ο
νεωκόρος της εκκλησίας της Μονής εκδιώχθηκε από τους υπαλλήλους του
Δασαρχείου.
Κατά βάσιμες
πληροφορίες η Διεύθυνση Δασών προτίθεται να εγκαταστήσει πυροσβεστική
υπηρεσία στον χώρο της Μονής. Παρόμοια ενέργεια, με την παρεμπόδιση της
επισκευής της καταστραμμένης στέγης του
Ιερού Ναού της Μονής, είχε γίνει από την
ίδια δημόσια υπηρεσία, το φθινόπωρο του
έτους 2007 και η υπόθεση είχε οδηγηθεί σε πλημμελειοδικείο μετά από ενέργειες
του επόπτη-διαχειριστή της Μονής.
Η Διεύθυνση Δασών φαίνεται ότι επικαλείται απόφαση του δικαστηρίου αυτού, που όμως δεν έχει σχέση με τα δικαιώματα ιδιοκτησίας και λειτουργίας της Μόνης και του Ιερού Ναού.
Η Διεύθυνση Δασών φαίνεται ότι επικαλείται απόφαση του δικαστηρίου αυτού, που όμως δεν έχει σχέση με τα δικαιώματα ιδιοκτησίας και λειτουργίας της Μόνης και του Ιερού Ναού.
Η αναφερόμενη Μονή είχε παραχωρηθεί πριν από τον 19ο αιώνα
προς την Ελληνορθόδοξη Κοινότητα, την εποχή που δεν υφίσταντο η έννοια του
δικαιώματος ιδιοκτησίας, παρά μόνο το
δικαίωμα χρήσης της γης στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Το πλέον σημαντικό όμως θέμα που πρέπει να επισημανθεί με το συμβάν αυτό είναι η συνεχιζόμενη, από την δεκαετία του 1930, σοβαρή παραβίαση της Συνθήκης της Λωζάννης (άρθρα 40 και 42) με την μη ο αναγνώριση του δικαιώματος διοίκησης από την Ελληνορθόδοξη Κοινότητα των Θρησκευτικών και Ευαγών της Ιδρυμάτων, με την κήρυξη τους ως κατειλημμένων (μαζμπούτ) όλων των ιστορικών Μονών στα Πριγκηπόννησα, την Ίμβρο-Τένεδο όπως επίσης και δύο εκκλησιών με τα ακίνητα τους, που είχαν κηρυχθεί ως κατειλημμένων την δεκαετία του 1980 στην Κωνσταντινούπολη (Αγ. Γεώργιου της πύλης Αδριανουπόλεως και Αγίου Γεωργίου Θεραπείων).
Το πλέον σημαντικό όμως θέμα που πρέπει να επισημανθεί με το συμβάν αυτό είναι η συνεχιζόμενη, από την δεκαετία του 1930, σοβαρή παραβίαση της Συνθήκης της Λωζάννης (άρθρα 40 και 42) με την μη ο αναγνώριση του δικαιώματος διοίκησης από την Ελληνορθόδοξη Κοινότητα των Θρησκευτικών και Ευαγών της Ιδρυμάτων, με την κήρυξη τους ως κατειλημμένων (μαζμπούτ) όλων των ιστορικών Μονών στα Πριγκηπόννησα, την Ίμβρο-Τένεδο όπως επίσης και δύο εκκλησιών με τα ακίνητα τους, που είχαν κηρυχθεί ως κατειλημμένων την δεκαετία του 1980 στην Κωνσταντινούπολη (Αγ. Γεώργιου της πύλης Αδριανουπόλεως και Αγίου Γεωργίου Θεραπείων).
Μέχρι σήμερα οι κυβερνήσεις της Τουρκίας αρνούνται να
προβούν στις απαραίτητες νομοθετικές
ενέργειες άρσης της εκκρεμότητας αυτής που συνιστά σοβαρή παραβίαση της
Συνθήκης της Λωζάννης αλλά και θρησκευτικών ελευθεριών.
Η Οι.Ομ.Κω. όπως πάντα συμπαριστάμενη προς το Οικουμενικό
Πατριαρχείο και την Ομογένεια θα προβεί στις απαραίτητες ενέργειες αρχίζοντας
από του ιθύνοντες της Κυβέρνησης της Τουρκίας και θα θέσει το θέμα σε διεθνή
φόρα.
Το Δ.Σ. της Οι.Ομ.Κω.
Το Δ.Σ. της Οι.Ομ.Κω.
Επικοινωνία: nnap@otenet.gr
