ΠΡΟΣΒΛΗΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΙΜΒΡΙΩΝ ΚΑΙ Η ΠΡΕΠΟΥΣΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Η στήλη «Εξωφρενικά» της εφημερίδας «ΤΟ ΠΑΡΟΝ» σε πρόσφατο δημοσίευμα της εξαπολύει επίθεση κατά των Ιμβριακών φορέων που συναντήθηκαν με τον Πρωθυπουργό της Τουρκίας κ. Νταβούτογλου, για να εκφράσουν την ικανοποίηση τους από την λειτουργία του ομογενειακού Γυμνασίου – Λυκείου στην Ίμβρο και να υποβάλλουν τον κατάλογο των αιτημάτων τους.

Δεν είναι η πρώτη φορά, που η συγκεκριμένη στήλη επιτίθεται με απαξιωτικούς και προσβλητικούς χαρακτηρισμούς κατά ομογενών, που αγωνίζονται για τα δίκαια των κοινοτήτων τους (Βλέπε σχετικά http://anatoliblog.blogspot.gr/2012/10/blog-post_25.html ).

Διαβάζοντας την συγκεκριμένη στήλη δημιουργείται η εντύπωση ότι ο συντάκτης της στήλης είναι κάποιο πρόσωπο που γνωρίζει καλά τα ενδότερα του ελληνικού Υπ. Εξωτερικών. Τα κατά καιρούς ευμενή σχόλια της στήλης, για έλληνες διπλωμάτες που είχαν προβληματική προσέγγιση των θεμάτων που αφορούν την Ομογένεια της Τουρκίας σε συνδυασμό με τα επικριτικά δημοσιεύματα κατά ομογενών, δεν μπορεί παρά να μας προβληματίζει, για το τι μπορεί να υπάρχει πίσω από αυτά τα προσβλητικά δημοσιεύματα.

Παρακάτω δημοσιεύουμε την απάντηση του Συλλόγου Ιμβρίων και της Ιμβριακής Ένωσης Μακεδονίας – Θράκης, στο δημοσίευμα της εφημερίδας «ΠΑΡΟΝ».

Προς:

Εφημερίδα «το Παρόν της Κυριακής»

Eθνικής Αντιστάσεως 253 & Ελένης Κωστοπούλου

Παλλήνη, 153 51

Ε-mail: info@paron.gr

Κοιν.:    exofrenikos@hotmail.com

Φαξ:    210 6665812 

Υπόψη Διευθυντή

Δευτέρα, 23 Νοεμβρίου 2015

Κύριοι,

Αναφερόμαστε στο δημοσίευμα της στήλης «Υπουργείο Εξωφρενικών» στο τεύχος της εφημερίδας σας της προηγούμενης Κυριακής με το εντελώς προσβλητικό, συκοφαντικό και από κάθε άποψη απαράδεκτο περιεχόμενο και το βαρύγδουπο όσο και παραπλανητικό τίτλο «Έπεσαν οι Ίμβριοι στην παγίδα του Νταβούτογλου»!

Προφανώς ο –ανώνυμος- συντάκτης του εν λόγω δημοσιεύματος αγνοεί, αν δεν αποσιωπά ηθελημένα, σημαντικές πτυχές του Ιμβριακού που κατακτήθηκαν μετά από πολυετείς αγώνες των ίδιων των Ιμβρίων: Το ζήτημα της αποκατάστασης των δικαιωμάτων των Ιμβρίων από την Τουρκία έχει ήδη από το 2004 απεγκλωβιστεί από το στενό και αδιέξοδο πλαίσιο των διμερών προβλημάτων Ελλάδας-Τουρκίας, ως ζήτημα σεβασμού ανθρωπίνων και μειονοτικών δικαιωμάτων, εντασσόμενο ρητά μεταξύ των πολιτικών κριτηρίων της ένταξης της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Με βάση εξάλλου το Ψήφισμα υπ’αριθμ. 1625/2008 της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, η Τουρκία έχει κληθεί να προβεί στη λήψη μιας σειράς μέτρων για τη διατήρηση του «διττού πολιτισμικού χαρακτήρα της Ίμβρου και της Τενέδου», μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται ρητά η επαναλειτουργία ελληνικού σχολείου στην Ίμβρο, η απόδοση της τουρκικής υπηκοότητας, η έναρξη διαλόγου μεταξύ των τουρκικών αρχών και των εκπροσώπων των Ιμβρίων. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εξάλλου, μετά την επαναλειτουργία του δημοτικού σχολείου της Ίμβρου το 2013, καλεί την Τουρκία με το Ψήφισμα του 2014 «να εξασφαλίσει τις προϋποθέσεις που θα επιτρέψουν στις οικογένειες των Ιμβρίων που το επιθυμούν να επιστρέψουν στην Ίμβρο».

Ως αποτέλεσμα αυτών των κοπιαστικών πολυετών προσπαθειών, πλήθος Ιμβρίων, μελών στη συντριπτική τους πλειοψηφία των Ιμβριακών σωματείων της Ελλάδας, έχουν ανακτήσει τους δεσμούς με την ιδιαίτερη πατρίδα τους, λαμβάνουν εκ νέου την τουρκική υπηκοότητα, διεκδικούν τα περιουσιακά τους δικαιώματα ασκώντας ένδικα μέσα εντός της Τουρκίας και ενώπιον των διεθνών οργάνων. Ορισμένοι δε από αυτούς έχουν ήδη μετεγκατασταθεί στο νησί αναπληρώνοντας τους λιγοστούς γέροντες που είχαν απομείνει εκεί τις προηγούμενες δεκαετίες, ως αποτέλεσμα σειράς πράξεων και παραλείψεων των κυβερνώντων των δύο χωρών, διεκδικώντας δυναμικά όχι μόνο τα ατομικά αλλά και τα συλλογικά δικαιώματα των Ιμβρίων, ως μειονότητας προστατευόμενης τόσο από τη Συνθήκη της Λωζάνης όσο και από το Eυρωπαϊκό Kεκτημένο.  

Ειδικά όσον αφορά το διάλογο με τις τουρκικές αρχές, στον οποίο προτρέπουν τόσο τους Ιμβρίους όσο και τους συνομιλητές τους τα προαναφερόμενα διεθνή όργανα, αντιπροσωπείες των Ιμβριακών σωματείων της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης είτε από κοινού είτε χωριστά είτε μαζί με άλλους ομογενειακούς φορείς συναντούν τακτικά, εκτός των άλλων αξιωματούχων εθνικών όσο και διεθνών φορέων, και Τούρκους αξιωματούχους, από το Δήμαρχο και τον Έπαρχο της Ίμβρου μέχρι τους εκάστοτε επικεφαλής τουρκικών αποστολών σε διεθνείς οργανισμούς και διπλωματικών αποστολών, Υπουργούς, Πρωθυπουργούς και Προέδρους της Δημοκρατίας, περιλαμβανομένου βεβαίως και του κ. Νταβούτογλου, από το 2011 μέχρι σήμερα, ως Υπουργού Εξωτερικών αλλά και ως Πρωθυπουργού.

Και όλα αυτά για τον αυτονόητο λόγο ότι ούτε η απόδοση της τουρκικής υπηκοότητας ούτε η απόδοση ορισμένων κοινοτικών ακινήτων ούτε το άνοιγμα των σχολείων είναι αρκετά από μόνα τους για τη δικαίωση των Ιμβρίων (και τούτο ανεξάρτητα από το αν ο αριθμός των δέκα οκτώ παιδιών που μετεγκαταστάθηκαν με τις οικογένειές τους από την Ελλάδα από τον πρώτο χρόνο λειτουργίας πλήρους πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης κρίνεται ικανοποιητικός ή όχι). Οι  Ίμβριοι οφείλουν ωστόσο να αξιοποιούν βήμα προς βήμα κάθε θετική ενέργεια, με υπομονή, επιμονή και μεθοδικότητα, ως εκπρόσωποι μιας μειονότητας της Τουρκίας, της οποίας τα μέλη έχουν την ιδιότητα του Τούρκου πολίτη. 

Μόνο λοιπόν κάποιος που αγνοεί ή απορρίπτει το παραπάνω πλαίσιο μπορεί να κάνει λόγο με τόσο επιπόλαιο, προσβλητικό όσο και απαξιωτικό τρόπο για «παγίδα» και να εκτοξεύει συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς περί δήθεν «απειρίας» ή «σπουδής ... να τρέξουν να συναντήσουν» τον Τούρκο Πρωθυπουργό κατά συγκεκριμένων προσώπων –και μάλιστα και κατά του Λάκη Βίγκα του οποίου το κύρος και η πολύτιμη συμβολή στην προάσπιση των δικαίων της Ομογένειας της Τουρκίας αλλά και στην επαναλειτουργία των σχολείων της Ίμβρου είναι πέρα και πάνω από κάθε αμφισβήτηση.

Πόσω μάλλον όταν η διασύνδεση της συνάντησης με τις θέσεις της τουρκικής κυβέρνησης για τη Θράκη, την οποία επικαλείται ο συντάκτης, αντιβαίνει και τη στοιχειώδη ακόμη λογική: Τι θα εμπόδιζε τον Τούρκο Πρωθυπουργό να θέσει στον Έλληνα ομόλογό του το ίδιο ζήτημα ακόμη και αν δεν είχε συναντηθεί νωρίτερα με την αντιπροσωπεία των Ιμβρίων; Και πώς η «επίμαχη» συνάντηση ή το άνοιγμα του Γυμνασίου και Λυκείου της Ίμβρου, το οποίο χαιρέτισε δημόσια στη Βουλή των Ελλήνων πριν από λίγες εβδομάδες ο ίδιος ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών κ. Κοτζιάς, θα μπορούσε να εμποδίσει τον Έλληνα Πρωθυπουργό να διατυπώσει τις θέσεις της Ελληνικής Κυβέρνησης;

Μήπως ο συντάκτης υπονοεί ότι οι Ίμβριοι αλλά και οι υπόλοιποι ομογενείς της Τουρκίας οφείλουν να απέχουν από τη διεκδίκηση των δικαίων τους στο πλαίσιο που ορίζουν οι ευρωπαϊκές συνθήκες και οι διεθνείς συμβάσεις, από το φόβο της εμπλοκής της Ομογένειας –για άλλη μια φορά- σε κρατικούς ανταγωνισμούς με βάση την αρχή της αμοιβαιότητας; Και ποια είναι τα θέματα αυτά στα οποία υστερεί η Ελλάδα σε τέτοιο βαθμό που θα πρέπει να απεμποληθεί το κεκτημένο της κοινωνίας και της διπλωματίας των πολιτών στο Ιμβριακό; Ας βγει λοιπόν και ας τοποθετηθεί επώνυμα και δημόσια ο κύριος αυτός, αντί να συκοφαντεί εκ του ασφαλούς πίσω από τη βολική του ανωνυμία και να σπιλώνει υπολήψεις επωνύμων πολιτών που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στην αποκατάσταση μιας πανθομολογούμενης αδικίας.

Φρονούμε ότι, για όλους αυτούς τους λόγους, αποτελεί στοιχειώδη υποχρέωση της εφημερίδας σας να δημοσιεύσει αυτούσια την παρούσα επιστολή μας προς ενημέρωση του αναγνωστικού κοινού και αποκατάσταση των πραγμάτων και ως ελάχιστη ικανοποίηση της τιμής και της υπόληψης των Ιμβριακών σωματείων και των εκπροσώπων τους που τόσο βάναυσα προσέβαλε το συγκεκριμένο δημοσίευμα.

Με την οφειλόμενη εκτίμηση,

(Ακολουθούν οι υπογραφές)