Κατά τον εορτασμό της 135ης επετείου από την ίδρυση της Ζαππείου Σχολής, ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος έκανε τα αποκαλυπτήρια του αγάλματος του Κωνσταντίνου Ζάππα, το οποίο επανατοποθετήθηκε στην θέση του, 55 χρόνια μετά την κατακρύμνηση του από τους βανδάλους, την νύκτα της 6/7 Σεπτεμβρίου 1955.
O Οικ. Πατριάρχης κατά την ομιλία του στην τελετή, αναφέρθηκε στην προσφορά του μεγάλου ευεργέτη και επίσης δεν παρέλειψε να εκφράσει την ευαρέσκεια του για την πρωτοβουλία επανατοποθέτησης του αγάλματος. Η αναγνώριση αυτή από τον Πατριάρχη του Γένους, αναμφίβολα είναι βαρύτιμη και πολυσήμαντη…
Ο Παναγιώτατος στο συγκεκριμένο σημείο της ομιλίας του, είπε:
«…Σήµερον, λοιπόν, συνήλθοµεν δια να εορτάσωµεν τα πολιά γενέθλια του Ζαππείου. Ο εορτασµός περιλαµβάνει και τα αποκαλυπτήρια του επανατοποθετηθέντος εις την θέσιν του αγάλµατος του ιδρυτου και Μεγάλου Ευεργέτου Κωνσταντίνου Ζάππα.
Ο ψηλόφρων και άξιος της Ρωµηοσύνης εκείνος ανήρ, όπως άλλωστε και ο εξάδελφος αυτού Ευάγγελος Ζάππας, δεν έλειψαν ασφαλώς ποτέ από τας δεήσεις της Μητρός Εκκλησίας, ούτε από τας ευγνώµονας προσευχάς των Ζαππίδων και των κατά καιρούς µελών της Εφορείας, διευθυντών, διδασκάλων, µαθητριών και µαθητών της Σχολής.
Όµως η κοινή ευγνωµοσύνη, πέραν της ονοµατοδοσίας του εκπαιδευτηρίου από του επωνύµου του, ώφειλε να καταστή φανερα και δια της ανυψώσεως ανταξίου αγάλµατός του, το οποίον θα αισθητοποιή διαχρονικώς την παρουσίαν και την αρετήν του ανδρός.
Τούτο εγένετο πραγµατικότης εν καιρώ τω δέοντι, µετά δε τας γνωστάς περιπετείας του, τας συνδεδεµένας µε γενικωτέρας περιπετείας του Γένους ηµών ενταύθα, το άγαλµα τοποθετείται και πάλιν και επισήµως σήµερον εις την θέσιν του και εκφράζοµεν επ’ αυτώ ολόθυµον την Πατριαρχικήν ηµών ευαρέσκειαν προς τους σχόντας την ευγενή πρωτοβουλίαν.
Το άγαλµα του Ζάππα θα διακηρύσση µεγαλοφώνως ότι το ευγενές αίσθηµα της ευγνωµοσύνης προς τους κοινούς ευεργέτας ουδέποτε έλειψεν από την Οµογένειαν, ενώ παραλλήλως θα παρακινή και άλλους, ισχυρούς οικονοµικώς, να µιµηθουν το παράδειγµα του ανδρός.
Και βεβαίως, κρίµασιν οίς οίδεν ο Κύριος, εις την Πόλιν δεν χρειαζόµεθα, δυστυχώς, νέα σχολικα κτήρια. Χρειάζονται όµως αλλού. Και χρειάζεται παντού και πάντοτε η χριστιανικά αγάπη, η κοινωνική ευαισθησία, η γενναιοφροσύνη, ο αλτρουϊσµός, η θυσιαστική προσφορά, προς θεραπείαν των κοινών αναγκών. Ο Κωνσταντίνος Ζάππας είναι άριστον υπόδειγµα εν προκειµένω…»
Όμως ο Οικ. Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος έδωσε και άλλα σημαντικά μηνύματα. Η αναφορά του στο κρίσιμο θέμα της Ομογενειακής Εκππαίδευσης και της συστράτευσης Του με την Ομογένεια, θα πρέπει να μελετηθεί και να ληφθεί υπόψη απ’ όλη την κοινωνία μας.
Συγκεκριμένα είπε ο Παναγιώτατος:
«…Αλλ’ εορτασµός όπως ο προκείµενος πρέπει να µη µένη εις αναπόλησιν του λαµπρού παρελθόντος.
Καλούµεθα να µελετήσωµεν την σύγχρονον δύσκολον πραγµατικότητα και να αναλάβωµεν ακολούθως οιανδήτινα αναγκαίαν πρωτοβουλίαν δια την εξασφάλισιν της συνεχείας της λειτουργίας του Λυκείου και της πνευµατικής προσφοράς του. Ασφαλώς δεν είµεθα εις την άνοιξιν. Το γνωρίζοµεν. Τουλάχιστον να δυνηθώµεν να αναβάλωµεν όσον είναι δυνατόν την έλευσιν του χειµώνος.
Εις τούτο η Αρχιεπισκοπή Κωνσταντινουπόλεως και ο Οικουµενικός Πατριάρχης ευρίσκονται συστρατευµένοι µε όλην την Οµογένειαν. Ας είµεθα ευέλπιδες. Ας είµεθα αισιόδοξοι. Ο Θεός από κοπρίας εγείρει πένητας και εκ θανάτου ανιστά νεκρούς, και τους ελπίζοντας εις Αυτόν δεν τους εγκαταλείπει.
Αυτώ παρακατατιθέµεθα την ζωήν ηµών άπασαν και την ελπίδα. Την ζωήν και την ελπίδα του Ζαππείου και όλης της Οµογενείας…»