Ομιλία κ. Λάκη Βίγκα, στην Σύναξη Επιτρόπων την 16η Νοεμβρίου 2013, στα Χρυσοβέργεια
Αγαπητά μέλη του Συνδέσμου, επίτροποι και φίλοι,
Κατ’ αρχάς θα ήθελα να ευχαριστήσω το Διοικητικό μας
Συμβούλιο, που και φέτος οργάνωσε με επιτυχία τη συνάντηση των μελών του ΣΥΡΚΙ
και των επιτρόπων της ομογένειας μας.
Οι συναντήσεις αυτές μας δίνουν την ευκαιρία της αξιολόγησης
της πορείας μας ως κοινότητας, της ανανέωσης των στόχων μας, της ενίσχυσης των
μεταξύ μας δεσμών και της δημιουργίας αλληλεγγύης στην αντιμετώπιση των χρόνιων
προβλημάτων μας. Παράλληλα αφυπνίζουν τη συνείδησή μας για τις κοινές μας
αξίες.
Εδώ και αρκετά χρόνια αναμετράμε τις δυνάμεις μας,
αντιμετωπίζουμε τις νέες εξελίξεις και αγωνιζόμαστε για την ενσωμάτωση νέων
δυναμικών μέσα στην κοινότητα (όπως νέα στελέχη από το εξωτερικό, παρουσία του
συντονιστικού οργάνου του ΣΥΡΚΙ, επιστροφές ακινήτων, νέα οικονομικά δεδομένα,
διοχέτευση των πόρων μας στην παιδεία,
αναπαλαιώσεις κ.α.), αναπτύσσουμε την άκρως αναγκαία στρατηγική της συλλογικής
αντιμετώπισης και αξιολόγησης των θεμάτων όπως είναι η ορθή αξιοποίηση των
ακινήτων και σχολείων, η παιδεία και η φιλανθρωπία. Εν γένει, θα λέγαμε ότι δίνουμε ένα θαρραλέο
αγώνα της ύπαρξης μας.
Είναι αυτονόητο και αποδεδειγμένο, ότι οι συνέπειες των
πιέσεων και πολιτικών αναμετρήσεων του περασμένου αιώνα, ενίσχυσαν το αίσθημα της απελπισίας και της
εξάντλησής μας. Κατ’ επέκταση δημιουργήθηκε μια έλλειψη οράματος καθώς και
έλλειψη πολλών ιδανικών στα οποία θα μπορούσε είτε θα έπρεπε να στηρίζεται μια
υγιής κοινότητα.
Τώρα που αποφασιστικά προχωράμε σε μια αναδόμηση και
ανακατάταξη του διοικητικού μας συστήματος, στην εφαρμογή διαπιστώνεται μερικώς
η έλλειψη ορισμένων διαχρονικών αξιών. Μερικοί από εμάς ίσως το θεωρήσουν αυτό
ως απώλεια, ενώ άλλοι ως απελευθέρωση για μια ταχύτερη ανάπτυξη. Όταν αυτή η
απελευθέρωση, όμως, δεν συνοδεύεται από τις αρχές της δικαιοσύνης και του
σεβασμού προς τον συνάνθρωπο μπορεί να μας οδηγήσει σε καταστρεπτικά
αποτελέσματα. Βιώνουμε, άλλωστε, πολλές παρόμοιες καταστάσεις στην καθημερινή
μας ζωή.
Παλαιότερα αναφερόμουν συχνά στα τέσσερα Α και έλεγα ότι το
τελευταίο που εκφράζει την Ανάπτυξη είναι και το δυσκολότερο. Όντως είναι το
πιο περίπλοκο μεταξύ όλων των άλλων που έχουμε να κάνουμε διότι προϋποθέτει
πολλά όπως τον επαναπροσδιορισμό χαμένων αξιών μέσα σε μία κοινωνία υπερήφανη
για την ταυτότητά της, με δημογραφικά προβλήματα και προκαταλήψεις αλλά
παράλληλα με μεγάλες ανάγκες στην παιδεία και την κοινωνική προστασία και με
μια μεγάλη περιουσία σε μια δυναμική και προκλητική οικονομία και περιβάλλον.
Το μόνο αμετάκλητο γεγονός είναι ότι καλούμαστε να βρούμε
τρόπο να συγχρονιστούμε και συμβιβαστούμε με τις αλλαγές που συμβαίνουν εντός
και εκτός, οι οποίες είναι και αυτές που θα χαράξουν μια νέα πορεία για την
ιστορική μας κοινότητα. Για αυτό, χρειαζόμαστε ψυχικές και κοινωνικές αντοχές,
έγκυρες λύσεις που δεν χρονοτριβούν άλλο την πρόοδό μας. Χρειαζόμαστε:
- Αξιόπιστο και δίκαιο εκλογικό σύστημα
- Δικαιοσύνη και σεβασμό στον συνάνθρωπο
- Ανεξάρτητο ομογενειακό τύπο και ΜΜΕ
- Δυναμική παρουσία στην ευρύτερη κοινωνία
- Μείωση της διοικητικής μας δομής
- Διαφάνεια στην αξιοποίηση της περιουσίας
- Σύγχρονη παιδεία
- Ενσωμάτωση των νέων μελών της κοινότητας
Όλα αυτά είναι εφικτά εφόσον υπάρχει αφενός πολιτική ηρεμία
και αφετέρου βούληση και δημοκρατική ευαισθησία από πλευράς των μελών της
κοινότητάς μας.
Με αυτές τις ευχές επιθυμώ να σας αναπτύξω παρακάτω λίγες
σκέψεις για τη δράση μου στη Γενική Διεύθυνση Βακουφίων, την οποία εν μέρει
παρακολουθείτε και από τα δημόσια μέσα και την ιστοσελίδα μας.
Η τιμητική αυτή αποστολή την οποία θέλω να χαρακτηρίσω και
ως λειτούργημα στην υπηρεσία των μειονοτήτων είναι και άκρως ευαίσθητη διότι
εκπροσωπεί 166 ιδρύματα σε 12 διαφορετικές πόλεις που η κάθε μια έχει τις δικές
της δυναμικές, ανάγκες και απαιτήσεις. Όμως, αυτή η θέση, μου έδωσε και το
προνόμιο να γνωρίσω από κοντά όλους τους μειονοτικούς πολιτισμούς, να
συνεργαστώ και να γνωρίσω πολλές διπλωματικές υπηρεσίες, πολιτικούς, διευθυντές
υπηρεσιών, ακαδημαϊκούς. Να μιλήσω σε διάφορα φόρα και συνέδρια και να προβάλω
το μήνυμα των αναγκών για την επιβίωση των μειονοτήτων.
Ως προς την ομογένεια μας, θα ήθελα να θέσω υπόψη σας ότι αν
και καθυστέρησε αναμένω σε ελάχιστους μήνες τον νέο εκλογικό κανονισμό για τα
μειονοτικά ιδρύματα. Ελπίζω να είναι καλά μελετημένος, δίκαιος, ακριβής και να
μην κατοχυρώνει (ή ευνοεί) προνομιούχες ομάδες του κατεστημένου μας. Επίσης,
εργάζομαι και προς την κατεύθυνση της ενοποίησης/συγχώνευσης των διοικητικών
μας δομών. Κάτι ανάλογο θα συνιστούσα και σε ορισμένους συνδέσμους μας που η
ύπαρξή τους σήμερα παρέμεινε κυρίως στους τίτλους.
Επίσης, με μια μικρή επιφύλαξη θα ήθελα να σας ανακοινώσω
και τη διοργάνωση μιας πολύ σημαντικής ημερίδας με θέμα «Η νομική προσωπικότητα
των μειονοτήτων: Προβλήματα και Δικαιώματα» η οποία υπολογίζουμε να
πραγματοποιηθεί στις 20 Δεκεμβρίου στο πανεπιστήμιο Μπιλγκί. Στην ημερίδα αυτή
θα συμμετάσχουν πολύ σημαντικοί καθηγητές, εκπρόσωποι μειονοτήτων και ελπίζουμε
να επιτύχουμε τη συμμετοχή εκπροσώπου από την Επιτροπή της Βενετίας. Θα είναι η
πρώτη φορά που θα συζητηθούν σε όλο τους το εύρος θέματα που απορρέουν από την
έλλειψη νομικής προσωπικότητας των μη μουσουλμανικών κοινοτήτων στο σύνολο τους
στην Τουρκία. Νομίζω πως η δημόσια συζήτηση του θέματος θα ανοίξει το δρόμο για
νέες διαπραγματεύσεις και καλλιέργεια ενός θετικού κλίματος. Όταν επιβεβαιωθεί
η ημερομηνία θα ανακοινωθούν περισσότερες λεπτομέρειες για τους άξονες της
ημερίδας και το πρόγραμμα.
Τέλος, θα αναφερθώ στο ζήτημα των επιστροφών της κοινοτικής
μας περιουσίας μέχρι σήμερα.
Προσπάθησα να συγκεντρώσω τους συνολικούς πίνακες οι οποίοι
αποτυπώνουν την έως τώρα πορεία των επιστροφών της περιουσίας μας για όλα τα
ιδρύματα. Αδιαμφισβήτητα, μέσα σε 2-3 χρόνια έχει επιτευχθεί ανέλπιστη πρόοδος
αν το συγκρίνει κανείς με την κατάσταση που ίσχυε 6-7 χρόνια πριν, σήμερα
μιλάμε για το βακούφι του Ορφανοτροφείου της Πριγκήπου, για το ίδρυμα του
Κεντρικού κλπ παρόλα αυτά όμως υπάρχουν ακόμα πολλά για να γίνουν.
